Laura volgde in het voorjaar van 2019 bij mij een coachingstraject in de buitenlucht. Na jaren in haar schulp te zijn gekropen, zette zij tijdens het traject stappen om hieruit te komen. Van een onzeker en nerveus meisje, veranderde zij in een zelfbewuste jonge vrouw. Ik beschreef Laura en haar proces destijds als ‘een bloem die opent’. Zo mooi.

In de periode na het traject liet zij mij met regelmaat weten hoe het ging. Verdere stappen met zichzelf en stappen in haar studie. Laatst ontving ik van Laura een berichtje of ze iets van een terugkomsessie met mij kon afspreken. Vanuit Etten-Leur naar Monnickendam. En daar werd ik even stil van, dat zij dat er voor over heeft.

“Het wordt mooi weer, zullen we op de tandem”? vroeg ik haar. “Nee”, antwoordde Laura, “Ik vind fietsen niet leuk”. “Yes,” reageerde ik, “er komt hier iemand voor zichzelf op!🙂”

En zo gingen we samen aan de wandel. Wat was het goed om Laura weer te zien. Nog steeds zelfbewust en relaxed. Bijna euforisch vertelt ze hoe het gaat. Haar diploma behaald en helemaal ok met zichzelf. Waar in het vorige traject een van de opdrachten was om het sociale netwerk op te bouwen, is dat nu gebeurd. Laura zingt in een koor en heeft daar vriendinnen gemaakt. Maar ook het zingen an sich, doet haar goed. Het maakt dat Laura haar emoties meer kan uiten en een natuurlijke saamhorigheid ervaart.

Tijdens deze sessie doen we een oefening waarbij we van paardenbloemen en takken, 10 vakken maken. Het doel van de opdracht is nagaan waar Laura nu staat in haar proces. Vak 0 staat voor hoe het was en hoe hij zich voelde in het verleden: Somber, onveilig, onzeker, nerveus, eenzaam en uitzichtloos. Vak 10 staat voor de meest gewenste situatie, die mogelijk irreëel is. Laura vertelt waar die situatie voor haar uit zou bestaan.

In al haar bescheidenheid kiest ze vak 6 voor de huidige situatie en gaat erin staan. Nadat Laura vertelt over de stappen die zij heeft gezet om te komen waar ze nu staat, blijkt ze toch wel verder te zijn dan de 6. Een grijns verschijnt op haar gezicht en trots stapt ze in vak 7. Ok! Ik vraag haar vervolgens wat nodig is om van 7 naar 8 te komen. Waar bestaat die stap dan uit? Vol enthousiasme vertelt Laura dat zij in vak 8 haar plan om jongerencoach te worden, concreet heeft. Te gek zeg, wat een leuk nieuws en wat een gaaf vooruitzicht. Samen bespreken we hoe dat aan te pakken.

De oefening geeft energie. Het inspireert haar, bevestigt de groei tot nu toe en het stimuleert verder te groeien. Hoe mooi is dat. En terwijl we de oefening doen, valt mijn oog op wat Laura op haar shirt heeft staan: ‘Flowers need time to bloom’. Dit staat toch echt wel symbool voor Laura. Goed zeg. Samen wandelen we terug en geef ik haar nog wat tips voor de komende tijd. Vlak voordat een flinke bui losbarst, zijn we terug. Wat heb ik toch dankbaar werk.

Zou jij net als Laura, ook aan jezelf willen werken? Niet zozeer om meer kennis te vergaren, maar leren hoe je de betere versie van jezelf kunt worden? Wil je weten of deze vorm van buitencoaching bij jou past? Boek dan een introductiesessie.

Of ben jij een leidinggevende en wil jij dit voor je medewerkers omdat zij op het randje van uitval zitten of reeds uitgevallen zijn? Lees dan verder op de pagina over coaching voor bedrijven.

Of neem rechtstreeks contact met mij op. Ik zie er naar uit !

Hartelijke groet,

Esther van der Salm

info@bewegingopelkniveau.nl

0640093007

Geef een reactie