Perfectionisten zijn onder andere herkenbaar aan hun uitspraken. Je hoort het niet zo snel zeggen: “Ik zie wel, het maakt me niet zoveel uit”, of een “ach, zo ben ik nu eenmaal”.
Perfectionisten zijn vaak kritisch. Leggen de lat voor zichzelf hoog. Willen het vaak nèt even anders en leggen zich niet zo snel bij iets neer. Zijn vasthoudend. Is dat allemaal erg? Nee hoor. Perfectionisme kan een valkuil zijn, dat wel.
Perfectionisme is een valkuil als we de neiging hebben álles perfect te willen doen. Denk aan onze job. Onze rol als partner, als ouder, maar ook onze rol als kind naar ons eígen ouders. Hoe ons huis vanbinnen en vanbuiten eruit ziet. En de tuin;-). En zo kan ik nog wel even doorgaan. Goede gewoonte of slechte gewoonte? Het is geen kwestie van goed of slecht. Het kan een valkuil zijn om hierin door te slaan. En dat is niet handig.
Voor jezelf niet handig maar ook voor je omgeving niet. Perfectionisme kan vermoeiend zijn. Spontane acties blijven vaker uit. En wanneer de agenda ook nog eens vol is, is het in het hoofd ook druk. Een wirwar van gedachten, die je niet zomaar kunt stoppen. Want ja, de controle daarover willen hebben, heeft dan weer met perfectionisme te maken. Met als gevolg dat wanneer je ‘s nachts wakker dreigt te raken, de radartjes direct weer draaien. Nog net geen 24/7 ‘AAN’, maar wel heel veel;-).
En zijn we productief wanneer we álles perfect willen doen? Hmmm nee. Ik vergelijk het met een laptop waar vijfentwintig tabbladen open staan. De laptop wordt er niet bepaald sneller van. Dat geldt in veel gevallen ook voor perfectionisten die álles perfect willen doen. Ze raken vermoeid. En alles voelt te veel.
Als we perfectionisme in ons hebben, is het behalve een valkuil ook een hele mooie eigenschap. Echt wel! De kunst met name is te ‘focussen’. Want wat denk je, zou topsporter Irene Schouten pieken wanneer zij drie jobs zou hebben? Wanneer ze óveral lijstjes heeft liggen? Veel aan haar hoofd heeft? Continu haar huis opleukt? Nee. Doordat zij zich focust, is ze samen met haar perfectionisme tot in detail gericht op haar doel: een mooie 500 meter rijden, misschien zelfs een PR. With a smile.
Als we ons bewust zijn van ons eigen mate van perfectionisme, dan zijn we goed op weg. Wanneer we ons vervolgens focussen op wat echt belangrijk is en voor al het andere de teugels wat laten vieren? Dat leidt tot meer ontspannen dagen. Maar ook tot effectiviteit. Efficiency. Maar vooral die ontspanning. En genieten van wat goed ging/ gaat. Voldoening. En dan voor het slapen opschrijven waar je dankbaar voor bent. Dat bij elkaar is heel veel waard. Een handreiking naar jezelf. En als je weet dat dat een haalbaar resultaat is?
De moraal van het verhaal is dat perfectionisme wel degelijk ok is. Mooi zelfs! Daar hoef je helemaal niet vanaf. Als je perfectionisme goed inzet, dus focust, kom je ver. Vaak heel ver. Kansen zien en benutten, daar zijn perfectionisten uitermate goed in, haha. De weg ernaar toe, de beleving, is vervolgens intens. ‘Major’ intens. En wanneer iets anders loopt dan gedacht? Dan lukt het zelfs een perfectionist om te zeggen ‘Het is zoals het is’;-).
Herken jij je in het verhaal maar loop je vast? Kijk eens rond op mijn website en voel je vrij je aan te melden voor een vrijblijvende intake. Wie weet tot ziens!
Vraag hier je vrijblijvende intake aan
