Het was Instagram waar Petra mij voorbij zag komen. Wat haar aansprak was het verhaal en de frisse energie die de bewuste foto uitstraalde. Een stil verlangen dat zij zelf had: Erkenning en frisse energie.
Toen Petra mij belde, werd ik op de een of andere manier verrast door haar verhaal, haar attitude. Haar stem gaf mij een krachtige indruk met enige zelfspot. Haar luxe leven, de vrijheid alles te doen wat ze wilde, kon echter met geen mogelijkheid het gemis van haar veel te vroeg overleden man, vergoelijken. “Het wordt tijd uit mijn comfortzone te stappen en zo”, aldus Petra. Vooral naar dat ‘en zo’ was ik benieuwd. We ontmoetten elkaar voor een intake en ik was opnieuw geboeid. Kon het niet helemaal plaatsen.
Want waarom zou iemand die krachtig is, mijn begeleiding nodig hebben? Interesting case. Haar attitude: een trotse houding. Haar looks: opgestoken haar, Burberry-stijl en rode lipstick. Het had iets van ‘mij maak je niks’ en ‘onrust’ tegelijk. In haar verhaal merkte ik aldoor behoefte aan regie in combinatie met de ander het bos in (proberen) te sturen. Het deed me glimlachen. Al snel merkte ik dat dit een tactiek was om tijd te winnen voor zichzelf. Ik luisterde en luisterde. “Wat heb je nodig Petra?”, vroeg ik haar op de ‘man’ af.
“Rust”, vertelde ze. “Rust in m’n hoofd. En ik word gek van de gewoonte iedereen steeds om de tuin te leiden. Mij anders voor te doen dan dat ik me voel. Al is dat wel het makkelijkst. Ik speel in mijn beleving dan op zeker waardoor ik de regie houd. Maar het is zooo vermoeiend. Waar het op neer komt, is dat ik mij alleen voel, daarvan wegloop waarbij acceptatie van het wegvallen van mijn intens belangrijke maatje, ver te zoeken is”.
En daar zag ik echtheid.
Samen zijn we een individueel coachingstraject gestart. Vaak buiten de comfortzone van Petra. Ruisende rietkragen en weilanden zijn niet haar ding. Hoe tegenstrijdig, want haar behoefte om daar juist voor te kiezen, was namelijk groot. Het paste bij stappen zetten en de lijn doortrekken naar continue echtheid. We hebben nog twee sessies te gaan. Schone schijn verandert in loslaten van façades. Een bewustwordingsproces waarbij Petra inziet dat hardnekkige patronen en bijbehorende gewoontes haar belemmerden.
De gesprekken die we voeren in combinatie met reflecteren, zijn confronterend maar eerlijk. Dit tijdens twee uur wandelen waarbij we ontspannings- en ademhalingsoefeningen doen, maken dat ik een steeds meer kalme Petra zie die toestaat zichzelf te zijn. Petra die vaker kiest voor dat wat zijzelf leuk vindt en niet om wat de buitenwereld van haar verwacht. Ook het neutraliseren van heftige emoties tijdens een oefening die we meerdere keren herhalen, zorgt voor ruimte en berusting. Erkenning en frisse energie.
Wauw.
Elk coachingstraject is uniek. Elke keer is het doeltreffend en boordevol inzichten. Zo ook dit traject.
Ben jij benieuwd of een individueel coachingstraject in de buitenlucht bij jou past omdat je al langere tijd over je grens gaat of juist de uitdaging in je dagelijkse leven mist?
Ik ben Esther van der Salm en geef nuchtere en concrete adviezen waardoor jij weer verder kunt. Niet in een kamertje, nee, we gaan naar buiten. Weer of geen weer. Bewegen (zonder prestatiedruk) in combinatie met gesprekken. Niet zweverig. Al gaan we het wel over gevoel hebben.
Ik werk in de gehele provincie Noord-Holland. Woon jij daarbuiten, dan verwijs ik je graag door naar een van mijn waardevolle collega’s.
Mocht een coachingstraject voor jou nu een brug te ver zijn maar je wilt wel de methode ervaren? Ik organiseer regelmatig een 5-weekse cursus Mindful Walk of Mindful Run in groepsverband. Kenmerkend hieraan is dat je tot jezelf komt in een groep zonder je verhaal te doen.
Warme groet, Esther van der Salm
Ik ben die mevrouw van de rode lipstick , Burberry sjaal én de eigenaresse van het vermogen om “mensen het bos in te sturen”, behalve Esther dan… Toen ik in de periode voorafgaand aan de individuele sessies met Esther het boek verplicht moest sluiten van een fantastisch huwelijk met de allerlekkerste man van de wereld (ja! die bestaan echt nog wel!) om een nieuw boek te openen met de naam “de weduwe van…” ging mij dat best goed af. Ik wilde koste wat het kost mijn dochters hun krachtige moeder laten behouden, ik wilde ons huis en toebehoren blijvend laten stralen, ik wilde dat mijn man niet vergeten zou worden, ik wilde mensen blijven ontmoeten, uitnodigen, de sterren van de hemel voor ze blijven koken, weer snel aan het werk, mijn man trots laten zijn….(laten zien dat óók ik wel een toilet kon ontstoppen ✅). En weet je, dat lukte uitstekend.. De razende trein waar ik ongewild was ingestapt, raasde door..maar stopte niet meer op een station.. En daar, daar was de foto van Esther op Instagram, vitaal, fit, hardlopend, langs een ruisende rietkraag.. Alles waar ik van gruwel.. Geef mij maar het Vondelpark.. ruist me meer dan genoeg..
En nee ik had geen burn-out, ik verveelde me niet, had geen sturing nodig.. maar ik nam wel onmiddellijk contact met haar op.. En daar begon het.. ik stapte in Esther haar kijk op de zaak en kon in de loop van de sessies uit die razende trein stappen en het rustiger aan doen. Het eindelijk allemaal goed vinden zoals het nu is (bijna alles goed vinden dan, want ze heeft mij niet in slaap gesukkeld..). Ik ben weer in balans, haal adem met mijn mond dicht. En als dat laatste niet lukt, doe ik nu een stapje terug. Ik weet weer waar IK sta..
Dank je wel lieve lieve Esther!
Petra