De tijd glijdt door onze vingers, weken vliegen voorbij. Het voorjaar kondigt zich alweer bijna aan. Heerlijk, ik kijk er naar uit. En wat is de natuur toch gaaf. Elk seizoen heeft haar charme. Ik ben bevoorrecht om hier dagelijks getuige van te mogen zijn. Als kind was ik al een dromer en kon ik uren spelen met takjes en beestjes. Mijn dochter (inmiddels veertien), deed hetzelfde toen ze klein was. Met regenlaarsjes aan en een emmertje in haar hand. Ik koester die herinneringen.
En nu, zoveel jaren later doe ik het weer. Kijken naar dat wat ik anders niet gezien zou hebben. Nu is het onderdeel van mijn werk, maar van nature geniet ik met volle teugen van buiten zijn. De knoppen in de bomen bijvoorbeeld, of het geluid van de wind en de kleuren in de natuur die per week veranderen. De vogels die fluiten. Een eend die naar mij toe zwemt terwijl ik met een coachee aan de waterkant zit. Wat een mooi beest eigenlijk! De lente is mijn meest favoriete seizoen. Vernieuwend.
Ondertussen is het gejaagde om ons heen in volle gang. Ik zie veel ongeduldige- en stressvolle mensen. Klagerig. Onrustig. Of juist gelaten en zich vasthouden aan een slachtofferrol. Vermoeid, moedeloos. Ogen die niet meer stralen. Dit vanwege vaak heel begrijpelijke redenen. Sommige mensen weten mij te vinden en dat is fijn want dan kunnen we aan de slag met al dit soort energievretende gevoelens. In de buitenlucht.
En zie ook de telefoon die bijna iedereen in de hand heeft of binnen handbereik. Het continu willen meten, checken en beantwoorden van berichten. Kunnen we dan echt niet meer zonder? Ook niet een paar uur? Natuurlijk kan ik ook niet zonder telefoon. Het is immers onderdeel van mijn werk. Al ga ik hier selectief mee om, voel ik mij rustig en geniet ik van de kleine dingen die groot zijn. Zo heb ik het voorjaar alvast in huis gehaald. Spring is in the air! De bloesems die uitkomen, bekijk ik met een glimlach.
En als mijn dag minder leuk is, zorg ik voor voldoende compensatie. Compensatie? Ja, compensatie. Er zijn dagen waarbij ook ik veel in de auto zit en/of in de file sta. Of dat ik meer tijd kwijt ben aan iets dan me lief is zoals voor de derde keer mijn laptop wegbrengen ter reparatie terwijl ik dacht dat het inmiddels was opgelost. Naast dit soort tijdrovende activiteiten, zorg ik dat er ruimte is om nog naar buiten te gaan. Fresh air. Even aan de waterkant zitten, een wandeling of hardlopen.
En zo kom ik dan toch op ‘alles wat je aandacht geeft, groeit’. Met andere woorden, zolang ik dagelijks de dingen doe die mij blij maken en dat goede gevoel vervolgens aandacht geef, dan geeft dat energie. Autonomie. De eventueel minder fijne momenten van die dag schuiven naar de achtergrond. Andersom dus net zo. Als we de neiging hebben veel aandacht te geven aan dat waar we van balen, worden we niet leuker voor onszelf. Voor onze omgeving evenmin. En al het goede zien we niet meer. Vermoeiend!
In de 5-weekse cursussen in groepsverband die ik regelmatig organiseer, komen dit soort onderwerpen aan bod. Tijdens de individuele coaching is er 100% aandacht voor jou en jouw valkuilen. Meer weten? Kijk eens rond op mijn website of neem vrijblijvend contact met mij op.
